Historiek van het oud-kerkhof (1821)

De stedelijke begraafplaats, gelegen tussen de Engelsenlaan en de Leuzesesteenweg, werd aangelegd naar het plan van architect Velleman en vermoedelijk uitgevoerd in 1821.(1) Op de Ferrariskaart (1771) is dit gebied nog blank (velden).Vanaf 1 jan 1822 begon men de lichamen te begraven op dit kerkhof. Het vorige kerkhof lag midden in de stad, tussen de St-Martinus en de St-Hermeskerk. De eerste begravene op deze stedelijke begraafplaats heette Sanspeur.(2)  De begraafplaats begon aan de Steenweg op Doornik (huidige Engelsenlaan) en was veel kleiner dan het huidige perceel.  

 kaart 1771

 kaart Vandermaelen 

 kaart 1862

Dit eerste terrein bestemd voor dit kerkhof bleek niet groot genoeg want in 1867 besluit de gemeenteraad om de begraafplaats uit te breiden en leent hiervoor 8038,14fr (+ 1000fr) (10). In dat jaar kostte een grafplaats met eeuwigdurende vergunning 50fr per vierkante meter. De vergunningen met beperking in tijd kostten 3fr per vierkante meter per jaar.(3)  In 1868 besliste de gemeenteraad om een muur te bouwen aan het kerkhof. Deze werken werden uitbesteed aan de laagste bieder.

 L'Echo de Renaix, 1868

 kaart 1910

Op een stafkaart van 1910 is het kerkhof reeds groter en staat het centraal kruis er al. In 1911 besluit het College van burgemeester en schepenen dat elk graf tussen 1,50m - 2,00m diep en 80 cm breed moet zijn met een tussenafstand voor de graven van 0,30m - 0,40m.(3)  Tijdens WO1 werden aanliggende gronden aangekocht om de overleden Duitse soldaten te begraven.(9) 

Het werd na WO1 nog eens uitgebreid met een zuid-oostelijk deel gelegen naast de Leuzesesteenweg om vooral oorlogsslachtoffers te begraven. Tevens is hier een kleine sector voorbehouden geweest aan Britse oorlogsslachtoffers uit WO2. Dit gedeelte werd in 1920 bekomen doordat de familie Kerkhove die eigenaar was van dit perceel , het wilde omruilen voor een stuk grond van dezelfde grootte. Hetzelfde jaar neemt de toenmalige grafdelver ontslag en krijgt van de stad 2m² grond op deze begraafplaats. Enkele maanden later is er in de gemeenteraad reeds een discussie over de slechte toestand van de begraafplaats. De gemeenteraad beslist in dec 1921 om een afsluiting te plaatsen rond het kerkhof.(4) De “langst geleden geboren” persoon op dit kerkhof is Agnes Hulen, °1734, in graf N429.

In sep. 1922 wordt een nieuw pad aangelegd, links van de middendreef.

 De Verbroedering

Het kerkhof is nu ong. 87m breed en 253m lang; 2,1Ha groot.  De sector zuid-oost die later bijgevoegd werd, is 12,5 are groot. De graven kregen als referentie : Park  (letter) Blok nr  (cijfer).

Op deze begraafplaats lagen vanaf 1941 reeds 68 Duitse militairen begraven omgekomen in de naburige steden en dorpen en vooral tijdens de “Slag om de Schelde”. In okt. 1941 werd door de Duitse overheid beslist te Ronse een “Ehrenfriedhof” (erekerkhof) aan te leggen en werden hier in totaal 514 militairen begraven. (7) Drie soldaten hadden echter zelfmoord gepleegd en werden net buiten dit ereperk begraven. In aug. 1948 ging men over tot ontruiming en werden alle stoffelijke resten overgebracht naar de grote Duitse verzamelbegraafplaats te Lommel. De plaats is aangeduid op aanwijzingen van omwonenden. (5) Eerder, in sep. 1942,  kreeg de burgemeester van Ronse opdracht van de Duitse ‘Kriegskommandatur’ een 7m hoog en 3,5m breed eiken-kruis te plaatsen op dit Duits kerkhof. Dit moet betaald worden door de stad.(8)

 (6)

________________________________________________________________

Referenties

(0) Kaarten 1862 en 1910 : www.cartesius.be 

(0) Ferrariskaart : https://mapire.eu/en/map/fms-habsburg-netherlands

(1) Bouwen door de eeuwen heen, Deel 15n3, Min. Vlaamse gemeenschap, 1998

(2) O. Delghust, Renaix à travers les ages, Ronse, 1899

(3) O. Delghust en M. Portois, Reglements communaux, Ronse, Goebeert, 1912

(4) De Verbroedering, apr 1920 -  jan 1922

(5) Persoonlijke mededeling van Willy De Ruyck

(6) De Ronsenaar, juli 1948

(7) Herman Kerkhove, Het Duits kerkhof te Ronse, Annalen GOKRTI, 2012

(8) blog.seniorennet.be/troll/archief.php?ID=17

(9) Edmond Regibo, La ville de Renaix et ses finances pendant la guerre, Ronse, J. Leherte-Courtin, 1921

(10) Bewijsstukken ten dienste der geschiedenis van het geldelijk beheer van den hoogst doorluchtigen Ephrem Demalander, Ronse, 1886 (?)